افزایش روز افزون جمعیت جهان و نیاز بیشتر به تامین خوراک برای انسان و دام، استفاده از خاک­های شور در زراعت را به امری بدیهی بدل می­کند. گیاه سالیکورنیا با نام علمی Salicornia sp. از خانواده اسفناجیان (Chenopodiaceae) گزینه مناسبی جهت معرفی به منظور زراعت در خاک­های شور و نیمه شور است.
این مطالعه با هدف بررسی واکنش گیاه سالیکورنیا به محلول پاشی گلایسین بتائین در کشت گلخانه­ای و پیش­تیمار این ماده در مرحله­ی جوانه­زنی تحت سطوح مختلف شوری، در دو مرحله  به اجرا درآمد. در مرحله اول تیمارهای شوری در پنج سطح (صفر، 150، 300، 450 و 600 میلی مولار) سدیم کلراید، بعنوان فاکتور اول و گلایسین بتائین در پنج سطح (0، 30، 60، 90 و 120 میلی مولار) بعنوان فاکتور دوم در نظر گرفته شدند. مرحله دوم شامل تیمار شوری با سدیم کلراید در سه سطح (150، 300 و450 میلی مولار) به عنوان فاکتور اول و گلایسین بتائین در سه سطح (0 ، 60 و 120 میلی مولار) بعنوان فاکتور دوم بود.
سطوح بالاتر از300 میلی مولار شوری در هر دو مرحله باعث کندی و توقف صفات مرتبط با جوانه زنی و رشدی گیاه سالیکورنیا و افزایش فعالیت آنزیمی در سطح 300 میلی مولار سدیم کلراید شد، از طرفی پیش تیمار بذر و محلول پاشی با گلایسین بتائین (سطح 120 میلی مولار) بخوبی باعث کاهش اثرات منفی شوری بر شاخص­های مرتبط با جوانه زنی و سایر صفات مورد بررسی در این آزمایش شد.
پیش تیمار بذور با محلول گلایسین بتائین با غلظت های 90 و 120 میلی مولار را بدلیل تاثیر بهتر بر مجموع صفات مورد بررسی می­توان بعنوان مناسب‌ترین سطوح پیش­تیمار معرفی نمود و در مرحله گلدانی محلول­پاشی با غلظت 120 میلی مولار این ترکیب نیز بیشترین اثربخشی را از خود نشان داده است. همچنین با توجه به شرایط و نتایج بدست آمده در این آزمایش مناسب ترین سطح شوری برای رشد و نمو سالیکورنیا شوری 300 میلی مولار NaCl تعیین شد.
 

واژه‌های کلیدی: تنش شوری، جوانه زنی، آنزیم آنتی اکسیدانت، سالیکورنیا، گلایسین بتائین.

متن کامل [PDF 582 kb]   (1275 دریافت)