در آزمایشی با هدف مقایسه میزان مقاومت به تنش خشکی، ارزیابی کارکرد فتوسیستم II با استفاده از پارامترهای فلورسانس کلروفیل و محتوای کلروفیل چهار رقم پایه‌ای پسته(Pistacia vera L.) در قالب طرح کاملاً تصادفی و بصورت فاکتوریل با تیمار خشکی (پلی‌اتیلن گیکول PEG اضافه شده به محلول کامل هوگلند) در چهار سطح (صفر، 5/0-، 1- و 2- مگاپاسکال) و چهار پایه پسته (بادامی‌ریز، قزوینی، سرخس و ابارقی) در شرایط گلخانه انجام شد. بعد از گذشت سه ماه از شروع تنش خشکی، با استفاده از دستگاه فلورومتر، فلورسانس کلروفیل و متغیرهای وابسته (F0، Fv، Fm، Fv/Fm، Area، VJ، PI، Fv/F0 و RC /ABS) محاسبه گردید. محتوای کلروفیل a، b، کل و وزن خشک نیز در پایان آزمایش اندازه‌گیری شدند. نتایج نشان داد که پارامترهای فلورسانس کلروفیل تحت تاثیر خشکی قرار گرفتند. پارامترهای Fv، Fm، Fv/Fm و PI با افزایش سطوح خشکی کاهش یافتند. پارامتر PI که بیانگر عملکرد دستگاه فتوسنتزی است، در یالاترین سطح خشکی حدود 90 درصد کاهش یافت. همچنین این پارامتر بیشترین همبستگی R2= 61)) را با وزن خشک داشت، بنابراین می‌تواند به عنوان یک پارامتر موثر در شناسایی پایه‌های حساس و مقاوم به خشکی استفاده گردد. همچنین نتایج بیانگر همبستگی مناسبی بین کاهش محتوای کلروفیل با کاهش پارامتر‌های فلورسانس کلروفیل و کاهش وزن خشک کل در سطوح خشکی بود. به‌طور کلی، رقم سرخس و بادامی ریز با ظرفیت فتوسنتزی بالاتر و کاهش کمتر وزن خشک کل در شرایط خشکی، نسبت به شرایط تنش مقاوم‌تر و رقم ابارقی با ظرفیت فتوسنتزی پایین‌تر و کاهش بیشتر وزن خشک، نسبت به شرایط تنش حساس‌تر ارزیابی گردید.