چکیده: جاسمونیک اسید و متیل استر آن، متیل جاسمونات از تنظیم کنندگان رشد گیاهی می باشند که بر بسیاری از فرآیندهای بیوشیمیایی و فیزیولوژیکی گیاه تأثیر می‌گذارند. در این مطالعه تأثیر غلظت‌های متفاوت متیل جاسمونات (0، 1، 10، 100 و 500 میکرومولار) بر روی رشد و برخی از پاسخ های فیزیولوژیکی و آنتی اکسیدانی گیاه سویا (Glycine max L.) مورد مطالعه قرار گرفت. تیمار گیاهچه‌های سویا با متیل جاسمونات با غلظت‌های 1 و10 میکرومولار موجب بهبود رشد و افزایش رنگیزه‌های فتوسنتزی و کاهش پراکسیداسیون لیپیدها گردید. در حالیکه متیل جاسمونات در غلظت‌های 100 و 500 میکرومولار موجب کاهش رشد، کاهش رنگیزه‌های فتوسنتزی و افزایش پراکسیداسیون لیپیدها گردید. همه غلظت‌های متیل جاسمونات موجب افزایش فعالیت آنزیم‌های سوپراکسید دیسموتاز، آسکوربات پراکسیداز، کاتالاز و پراکسیداز و افزایش مقدار مخزن آسکوربات، ترکیبات فنلی و آنتوسیانین شدند. نتایج این مطالعه نشان داد که متیل جاسمونات در غلظت‌های کم با افزایش توان دفاع آنتی اکسیدانی و کاهش تنش اکسیداتیو موجب بهبود رشد گیاهان سویا شد، در حالیکه غلظت‌های بالای متیل جاسمونات خود موجب افزایش پراکسیداسیون لیپیدی و کاهش رشد گیاهان گردید، به‌طوری‌که افزایش توان آنتی اکسیدانی گیاه نیز موجب کاهش تنش اکسیداتیو و بهبود پارامترهای رشد نگردید.

واژه‌های کلیدی: کلمات کلیدی: تنش اکسیداتیو، سیستم دفاع آنتی اکسیدانی، سویا، متیل جاسمونات

متن کامل [PDF 229 kb]   (3452 دریافت)