به منظور القا اتوتترا‌پلوئیدی و تغییر در ویژگی‌های مرفوفیزیولوژیکی و فنولوژی گل پروانش rosea) (Catharanthus roseus Cv. آزمایشی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار غلظت کلشی‌سین ( صفر، 1/0، 2/0 و 4/0 درصد) در مرحله دو برگ حقیقی به صورت اسپری در شش تکرار انجام شد. نتایج حاصل از بررسی‌های فلوسایتومتری، سیتوژنتیکی و مرفولوژیکی نشان داد که تیمارهای 2/0 و 4/0 درصد کلشی‌سین تاثیر معنی‌داری (01/0p <) بر همه صفات مورد ارزیابی، درصد تتراپلوئیدی و مرگ و میر داشت. بیشترین درصد تتراپلوئیدی مربوط به غلظت4/0 درصد (42 درصد) بود. نتایج حاصل از این تحقیق بیانگر افزایش معنی‌دار (01/0p <) طول دوره رویشی، تعداد شاخه، سطح برگ، تعداد برگ، قطر گل، طول دوره گل‌دهی، دوام گل روی بوته، میزان کلروفیل، وزن هزار دانه، وزن تر و خشک شاخساره در گیاهان تتراپلوئید در مقایسه با گیاهان دیپلوئید بود. قطر گل در گیاه دیپلوئید و تتراپلوئید به ترتیب 41 و 52 میلی‌متر بود. همچنین دوام گل و طول دوره گلدهی در گیاهان دیپلوئید به ترتیب 2/3 و 4/150 روز و در گیاهان تتراپلوئید به ترتیب 8/6 و 178 روز بود. برخی صفات مانند تعداد میوه و تعداد بذر در بوته در گیاهان دیپلوئید نسبت به گیاهان تتراپلوئید به طور معنی‌داری بیشتر بود. تیمار با محلول 2/0 درصد کلشی‌سین به دلیل پایین بودن درصد مرگ و میر در مقایسه با تیمار 4/0 درصد به عنوان بهترین غلظت جهت تحریک پلی‌پلوئیدی در گیاه پروانش شناخته شد.

واژه‌های کلیدی: گل پروانش، سطح پلوئیدی، فلوسایتومتری، فنولوژی، کلشیسین

متن کامل [PDF 550 kb]   (1654 دریافت)