جلد 3، شماره 10 - ( 12-1393 )                   جلد 3 شماره 10 صفحات 8-1 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


1- دانشکده علوم زیستی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران ، F_Bernard@sbu.ac.ir
2- گروه بیوتکنولوژی کشاورزی، دانشکده انرژی و فناوری‌های نوین، دانشگاه شهید بهشتی، تهران
3- گروه کشاورزی، پژوهشکده گیاهان و مواد اولیه دارویی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران.
چکیده:   (10053 مشاهده)
تیمار کلشی‌سین به عنوان ماده القاءکننده پلی‌پلوئیدی روی بخش‌های مختلف گیاه نتایج متفاوتی نشان می‌دهد. هدف این پژوهش بررسی و مقایسه تاثیر کلشی‌سین بر‌روی بذر و سرشاخه آویشن دنایی(Thymus daenensisCelak) از نظر ویژگی‌های مورفولوژیکی روزنه و محتوی D‏NA در شرایط in vitro است. بررسی ویژگی‌های مورفولوژیکی روزنه ومحتوی D‏NA با روش اسپکتروفوتومتری روش‌های غیرمستقیم امّا سریع برای تعیین سطح پلوئیدی هستند. بدین منظور بذر و سرشاخه‌های گیاه در غلظت‌های کلشی‌سین شامل 0 %-03/0%- 05/0 %- 08/0 %- 1/0 % (وزنی/ حجمی) در زمان‌های 24 و 48 ساعت تیمار شدو درصد زنده‌مانی سرشاخه و جوانه‌زنی بذرها محاسبه گردید. تعداد کلروپلاست، فراوانی روزنه و میزان جذب محتوی DNA بمنظور بررسی تأثیرکلشی‌سین مطالعه شد.در هر دو روش تیماردرصد جوانه‌زنی وزنده‌مانی نسبت به گروه شاهد کمتر بود امّا تیمار سرشاخه میانگین درصد زنده‌مانی بالاتری را نسبت به تیمار بذر نشان داد. تعداد کلروپلاست و محتوی DNA در گیاهچه‌های حاصل از بذر تیمار 08/0%-24 ساعت نسبت به گروه شاهد افزایش معنی‌دار داشت و تراکم روزنه نیز در این تیمار به طور معنی‌دار کاهش یافت. در روش تیمار سرشاخه تیمارهای 03/0 % -24ساعت و 1/0 %-48 ساعت نتایج مشابه را ایجاد نمودند، امّا تنها نتایج مربوط به کلروپلاست در هردو تیمار معنی‌دار بود. بنابراین بخشی از گیاه که برای تیمار با کلشی‌سین انتخاب می‌شود در نتایج حاصل تاثیر‌گذار است و با وجود کاهش جوانه‌زنی بذر تحت تیمار کلشی‌سین، روش تیمار بذر با غلظت 08/0 %(وزن/حجم) و با زمان 24 ساعت در مقایسه با تیمار سرشاخه، روش مناسبتری برای دستیابی به گیاهی با سطح پلوئیدی بالاتر است.
متن کامل [PDF 297 kb]   (2070 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: بیوتکنولوژی
دریافت: 1392/7/30 | پذیرش: 1393/4/2 | انتشار: 1393/12/23

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.